خدمات ترويج كشاورزي در كشور آلمان كشور آلمان از 16 ايالت تشكيل شده است كه در هر كدام نظام ترويج كشاورزي بصورت مستقل عمل مي‌كند ولي از نظر قانوني ملزم به تدوين خط مشي‌هاي خود مطابق ضوابط و مقررات دولت مركزي و اتحاديه اروپا مي باشد. كشور آلمان در مديريت خدمات ترويجي تاريخچه و سابقه درازي دارد، قبل از اتحاد دو آلمان سياستها و خط مشي هاي ترويج كشاورزي در راستاي حمايت از بخشهاي محرومتر كشاورزان و مصرف كنندگان بود بدين صورت كه اولويت فعاليت هاي ترويج در راستاي افزايش توليدمحصولات كشاورزي باارائه خدمات ويژه به كشاورزان و عرضه آن به بازاربا قيمت ارزان قرار داشت. سازمان ترويج دولتي در اين خصوص بصورت سلسله مراتبي وبروكراتيك عمل نموده واز اين نظر هزينه هاي گزافي را به دولت تحميل مي‌نمود از طرف ديگر جوابگوي نيازهاي واقعي اكثريت كشاورزان و مردم نبود. نياز به توليد پايدار محصولات كشاورزي و توجه به مسايل زيست محيطي همچنين عدم كارآئي ساختار قبلي نظام ترويج كشاورزي باعث شد تا در اين كشور از سال 1990 اصلاحات و بازنگري هاي اساسي در بخش كشاورزي و به تبع آن ترويج كشاورزي ايجاد شود. در حال حاضر عمده ترين مدلهايي كه سياستمداران اين كشور براي نظام ترويج كشاورزي در نظر گرفته اند شامل چهار مدل ترويج دولتي، ترويج خصوصي، انجمنها و تشكلهاي كشاورزان و حالت آخر ترويج تلفيقي يا چندقطبي مي‌باشد.حالت چهارم مدل جديدي است كه شامل تركيبي از سه مدل قبل مي‌باشد. در اين كشور تمامي مراكزي كه خدمات ترويجي ارائه مي‌دهند از نظر سازماني و قانوني در قالب سه مركز سازماني تحت عناوين: 1- اتاقهاي كشاورزي 2- مركز كشاورزي استان (ايالت ) و 3- مشاوران ترويج خصوصي انجام وظيفه مي‌نمايند. اتاقهاي كشاورزي سازمانهاي منطقه اي بزرگي هستند كه توسط خود كشاورزان اداره مي‌شوند و معمولاً در هر استان (ايالت) بستگي به وسعت استان تعداد 1 يا 2 اتاق وجود دارد. بودجه اين مراكز توسط اعضاي آن كه كشاورزان هستند و همچنين بودجه ايالت تامين مي‌شود. وظايف اصلي اين مراكز شامل انجام تحقيقات كاربردي، آموزش و كارورزي ، نظارت و مديريت فعاليتهاي مختلف كشاورزان است. البته در هر كدام از اين مراكز يك بخش مجزا بنام ترويج وجود دارد كه فعاليتهايي شامل آموزش و مشاوره همچنين همكاري در برنامه ريزي و مديريت مزرعه را انجام مي‌دهند. مراكز كشاورزي استان كه در پيكره وزارت كشاورزي وجود دارند معمولا براساس موضوعات فني كشاورزي به واحدهاي مختلف سازماندهي شده اند ( Hoffmann, 1996) اين واحد ها شامل امور حقوقي كشاورزي، اقتصاد كشاورزي، توليدات گياهي، توليدات دامي، اقتصاد خانه داري و بازاريابي است كه در هر مورد وظيفه ترويج نظارت و ارزشيابي، آموزش و مشاوره مي‌باشد . مشاوران ترويج خصوصي در آلمان از نظر سازماني به شركتهاي خصوصي گفته مي‌شود كه در ازاي ارائه خدمات آموزشي و مشاوره از مخاطبان خود هزينه دريافت مي‌كنند اين مراكز ازنظرسازماني يا كاملاً مستقل از دولت هستند يا وابسته به دولت . يكي از مراكزي كه خدمات ترويج كشاورزي در آنجا انجام مي‌شود و از نظر ساختاري با مراكز مذكور متفاوت هستند مراكزي است تحت عنوان مراكز مشاوره كه توسط خود كشاورزان تاسيس واداره مي شوند. در اين مراكز معمولاً كشاورزاني كه داراي علايق و نيازهاي مشتركي هستند يك يا چند مروج كشاورزي استخدام مي‌كنند. براي هر 15 تا 40 مزرعه يك مروج كشاورزي استخدام مي‌شود. يكي از مزاياي عمده اين مراكز درمقايسه با ترويج دولتي ارائه خدمات مورد نياز كشاورزان است زيرا مروج كشاورزي ملزم نيست كه درچهارچوب مقررات اداري دولتي عمل كند و از اين حيث مسئول پاسخگوي به دولت نيست از طرف ديگر اعضاي اين مراكز دقيقا” مروجاني را بكار مي‌گيرند كه مورد اعتماد و اطمينان خودشان است لذا كيفيت ارائه خدمات در اين مراكز بسيار بالاست