مریم‌گلی Salvia officinalis
. مریم‌گلی Salvia officinalisطبقه‌بندی علمیفرمانرو:    گیاهاندسته:    گیاهان گلداررده:    دولپه‌ای‌هاراسته:    لب‌گلی‌هاخانواده:    نعنائیانسرده:    مریم‌گلی‌هاگونه‌ها:    S. officinalisنام علمیSalvia officinalis  طبقه‌بندی علمیفرمانرو:    گیاهاندسته:    گیاهان گلداررده:    دولپه‌ای‌هاراسته:    لب‌گلی‌هاخانواده:    نعنائیانسرده:    مریم‌گلی‌هاگونه‌ها:    S. officinalisنام علمیSalvia officinalisمریم‌گلی (نام لاتین: Salvia officinalis) گیاهی است چند ساله و علفی، ریشه راست و دارای انشعابات فراوان ساقه راست و ارتفاع آن بين 80-50 سانتي متر مي باشد. ساقه هاي جوان به رنگ سبز تيره وپوشيده از کرکهاي انبوه و خاکستري رنگ است. با افزايش عمر گياه، ساقه چوبي ور نگ آن قهوه اي مي شود. برگها بلند ونيزه اي شکل مي باشند. برگهاي پاييني داراي دمبرگ بلند هستند در حالي که برگهاي قسمت فوقاني ساقه، دمبرگ کوتاهي دارند. سطح فوقاني و تحتاني برگها پوشيده از کرکهاي ظريف مي باشد.گلها به رنگ بنفش متمايل به آبي، صورتي يا سفيد و به صورت مجتمع در قسمت فوقاني ساقه ها روي چرخه هاي مخصوصي مشاهده مي شوند.روي هرچرخه 8-5 گل وجود دارد ميوه فندقه و به رنگ قهوه اي روشن يا تيره است. قطر تاج گياه حدود 55 سانتي متر است. وزن هزار دانه 61/55 گرم و طول دوره جوانه زني 12 روز مي باشد.این گیاه از راسته لب‌گلی‌ها (Lamiales) و تیره نعنائیان (Lamiaceae) است.نيازهاي اکولوژيکي پرورش مريم گلي بايد در زمينهاي اصلاح شده، قابل نفوذ، حاصلخيز و نسبتا" مرطوب صورت گيرد. بهترين رشد آن در خاکهاي رسي غني و زهکش دار صورت مي گيردو اراضي رو به آفتاب را ترجيح مي دهد. گياهي است مديترانه اي که در طول رويش به گرما و هواي خشک نيازدارد. مقاومت آن بر گرما زياد است. اين گياه در زمستان در دماي پايين تر از 15- درجه سانتيگراد دچار سرمازدگي شده و طي 6-5 روز خشک مي شود. هواي گرم وخاکهايي با بافت متوسط که حاوي مقادير مناسبي ترکيبات کلسيم باشند براي آن مناسب است. و در افزايش مواد موثره نقش زيادي دارد.خاکهاي شني و فقير از عناصر غذايي، مناطق سرد و رطوبت فراوان از عوامل محدود کننده رشد اين گياه هستند. محدوده pH خاک براي کشت مريم گلي 2/8-9/4 است که pH مناسب آن 4/6 مي باشد. اين گياه 7-5 سال عمر مي کند و تا 4 سال بازدهي اقتصادي دارد. بذور در درجه حرارت 15-12 سانتي گراد شروع به رويش مي کنند.تركيبات شيميائي : اسانس ( توژان حدود 50درصد)، مواد تلخ و دي ترپن ، فلاو نوئيد ،اسيدهاي فنو ليك ،تانن.مصارف محلي: درمان تشنج ، دردهاي مفصلي و سر گيجه و ميگرن، كاهش دهنده قند خون و لرزش اندامها، براي بي نظمي قاعدگي و دردهاي قاعدگي و ترشحات زنانگي بسيار نافع استخواص دارويي و موارد مصرف اين گياه: داراي خواص ضد عفوني کننده، قابض، ضد نفخ، کاهش دهنده قند خون مي باشد. پراکنش در آمريکا، روسيه و ايتاليا در سطوح بزرگ کشت مي شود.www.ake.blogfa.com www.ake.blogfa.com www.ake.blogfa.com