كود مخصوص گوجه فرنگي محتوي كليه عناصر غذايي ماكرو و ميكروي مورد نياز گياه گوجه فرنگي و با مقادير و نسبتهاي مناسب ، گزينه اي مناسب در جهت مديريت بهينه تغذيه گياهي و رفع نيازهاي غذايي گياه گوجه فرنگي در طول فصل رشد و برداشت بوده و موجب افزايش راندمان توليد در واحد سطح مي گردد . دوز مصرف اين كود به ميزان 4 ليتر در 1000 ليتر آب بوده و بايستي 4-3 نوبت در طول دوره رشد و برداشت و بفاصله هر 15 روز يكبار مصرف گردد .
گوجه فرنگي گياهي است كه در مناطق حاره ، چند ساله و در مناطق معتدله، يكساله است . اين گياه از خانواده بادمجانيان يا Solanaceae بوده و نام علمي آنLycopercicom esculentum است . ساقه آن ضخيم ، خشبي و كركدار و بلند و خزنده مي باشد . درجه حرارت اپتيمم براي گوجه فرنگي گلخانه اي ، در روز 22 درجه سانتي گراد و در شب 18 درجه سانتي گراد و رطوبت اپتيمم 65% -60% مي باشد. شوري مناسب آب آبياري براي گوجه فرنگي حدود 1 ميلي موس بر سانتي متر بوده و آبهايي كه EC آنها بيش از 2.5 ميلي موس بر سانتي متر باشد براي گوجه فرنگي مناسب نيست . غلظت بر موجود در آب آبياري براي گوجه فرنگي نبايد از ppm 2 – ppm 1.3 تجاوز كند . PH مناسب آب براي گوجه فرنگي بين 7 – 7.5 مي باشد . خاك مناسب براي كاشت گوجه فرنگي داراي بافت شني لوم با زهكش و نفوذ پذيري مناسب و با PH بين 6.5 تا 7 و مقدار Ec كمتر از ms/cm 3 مي باشد . مطابق بررسي هاي بعمل آمده جهت عملكرد 30 – 25 تن گوجه فرنگي در هزار مترمربع گلخانه، مقدار عناصر غذايي ذيل بصورت خالص بايستي در دسترس بوته ها قرار گيرد .
ازت
12 كيلوگرم
آهن
1.3 كيلوگرم
فسفر
10 كيلوگرم
روي
0.16 كيلوگرم
پتاسيم
16 كيلوگرم
منگنز
0.11 كيلوگرم
گوگرد
1.4 كيلوگرم
مس
0.07 كيلوگرم
منيزيم
1.3 كيلوگرم
بر
0.14 كيلوگرم
كلسيم
0.7 كيلوگرم
بطوركلي نسبت NPK مورد نياز در دوره هاي رشد گوجه فرنگي بصورت ذيل است :
NPK در اوايل دوره رشد
1-2-1
NPK در اواسط دوره رشد
3-1-3
NPK از شروع باردهي تا اواخر دوره رشد
6-1-3
نقش عناصر غذايي در رشد و نمو گوجه فرنگي :
ازت : كمبود ازت سبب توقف رشد اندامهاي هوايي بخصوص شاخه هاي فرعي در گوجه فرنگي مي شود . اين علائم همراه با زرد شدن رنگ برگهاي پير نمايان مي شود . متوسط مقدار ازت در برگهاي گوجه فرنگي 5 – 3.5 درصد بوده و در كمتر از 3 درصد علائم كمبود نمايان مي شود .
فسفر : در صورت كمبود فسفر ، رنگ برگ به سبز تيره گرائيده و رگبرگها و دمبرگهاي قسمت فوقاني بوته ( برگهاي جوان ) ارغواني رنگ مي شود . كمبود فسفر هنگامي مشاهده مي شود كه غلظت فسفر در برگهاي گوجه فرنگي به كمتر از 0.5% برسد .
پتاسيم : علائم كمبود پتاسيم در گوجه فرنگي بصورت بروز حالت كلروز بين رگبرگي در برگهاي بالغ و مياني و آشكار شدن نقاط نكروزه و پيدايش حالت سوختگي در حاشيه برگها مي باشد . باپيشرفت كمبود پتاسيم در گوجه فرنگي اين علائم به قسمتهاي بالايي گياه نيز گسترش مي يابد. ميوه خوب رنگ نگرفته و دچار عارضه ريزش قبل از رسيدن مي گردد . در غلظت كمتر از 5% پتاسيم در برگ گوجه فرنگي علائم كمبود مشاهده مي شود .
كلسيم : در نوك برگهاي گوجه فرنگي لكه هاي قهوه اي يا سياه در اثر كمبود كلسيم ظاهر مي گردد . از اولين علائم كمبود كلسيم بروز عارضه پوسيدگي گلگاه در ميوه هاي گوجه فرنگي است . غلظت نرمال كلسيم در برگهاي جوان گوجه فرنگي حدود 2.5 درصد بوده و اگر غلظت آن به كمتر از 1.3 درصد برسد علائم كمبود ظاهر خواهد شد .
منيزيم : كمبود منيزيم در گوجه فرنگي با ايجاد لكه هاي كلروز بين رگبرگي در برگهاي پير مشاهده مي شود كه به سمت برگهاي جوان توسعه مي يابد . در صورت شدت كمبود نقاط نكروزه شده و رگه هاي لكه دار در حاشيه برگها مشخص مي شود غلظت نرمال منيزيم ، نيم تا يك درصد در برگهاي جوان بوده و در غلظتهاي كمتر از 0.3 درصد علائم كمبود آشكار مي شود .
گوگرد : كمبود گوگرد همانند كمبود ازت خود را نشان مي دهد اما ساقه هاي بوته لاغر ، سفت و چوبي مي شوند به قسمي كه بر طولشان افزوده مي شود اما از لحاظ قطر و ضخامت نازك باقي مي مانند . غلظت نرمال گوگرد در برگ گوجه فرنگي بين 3.2 – 1 درصد مي باشد .
آهن : كمبود آهن در گوجه فرنگي با كلروز بين رگبرگي شروع شده و به تدريج تمام پهنك برگ زرد مي شود در حالت كمبود شديد برگهاي جديد برنگ سفيد در مي آيند و نقاط نكروتيك بر روي آنها پديدار مي شود . غلظت نرمال آهن در برگهاي گوجه فرنگي در محدوده 300- 60 پي پي ام بوده و در غلظتهاي كمتر از ppm60 علائم كمبود ظاهر مي شود .
منگنز : كمبود منگنز مانند كمبود آهن با كلروز بين رگبرگي شروع مي شود اما يك علامت تمايز آن عدم رشد كامل جوانه ها و پژمردگي و زرد شدن آنها و همچنين بروز حالت نكروتيك در بافت بين رگبرگها است . غلظت نرمال منگنز در برگهاي جوان بوته هاي گوجه فرنگي در حدود ppm 250 – 50 بوده و غلظت كمتر از ppm50 موجب بروز علائم كمبود مي شود .
روي : علائم كمبود روي در بوته گوجه فرنگي شبيه علائم كمبود آهن بوده و در برگهاي كوچك گوجه فرنگي قابل رويت مي باشد . غلظت نرمال روي در برگ گوجه فرنگي حدود ppm50 بوده و علائم كمبود روي وقتي كه غلظت آن به پائين تر از ppm 20 برسد ظاهر مي گردد .
بر : علائم كمبود بر ابتدا شامل كلروز و سپس قهوه اي شدن لكه ها در برگهاي نوك بوته بوده و مشابه كمبود كلسيم اين نقاط به تدريج خشك و زايل مي گردند . ساقه شكاف خورده و بر روي ميوه نيز شكافهاي ريزي قابل مشاهده است . غلظت نرمال عنصر بر در برگهاي پائيني بوته گوجه فرنگي حدود ppm 25 مي باشد .
مس : علائم كمبود بصورت لكه هاي زرد و قهوه اي شده بر روي برگها ظاهر مي شود . مسموميت مس كه معمولا" ناشي از مصرف بيش از حد سموم قارچكش مسي است ، بصورت كلروز آهن خود را نشان مي دهد . سطوح نرمال مس در بافت برگهاي جوان كامل گوجه فرنگي (پنجمين برگ) در حدود 15 – 10 پي پي ام بوده و علائم كمبود مس در پائين تر از سطح ppm5 بوجود مي آيد .
موليبدن : علائم كمبود بصورت نقاط كلروز بين رگبرگي بر روي برگها نمايان مي گردد و معمولا" برگها بصورت فنجاني شكل در مي آيند و حالت كلروز در صورت شدت به سمت قسمتهاي پائين بوته گوجه فرنگي گسترش مي يابد . غلظت نرمال موليبدن بين محدوده ppm 5 – 0.8 بوده و كمبود اين عنصر نيز در سطح پائين تر از ppm 0.3 بوجود مي آيد .