دم اسبیان
دم اسبیان کنونی، گیاهان علفی نواحی مرطوب اند که در چمن زار ،مزارع،کنار جویها و چشمه های نقاط مرطوب می رویند و در نواحی شمال ایران فراوانند. ساقه این گیاهان بندبندی و تو خالی است. ریزوم دم اسبیان به طور افقی عمیقا در خاک قرار داشته،ازساقه های هوایی وریشه های نابجای فراوان جدا می شود.
دم اسبیان دو نوع ساقه عقیم و بارور دارند.ساقه های عقیم سبز و بند بندی و در محل هر بند پوشیده از فلسهای متعدد به هم چسبیده به صورت غلاف یک پارچه است.فلسهای تشکیل دهنده غلاف به منزله ی برگهایی است که در کنار آنها جوانه هایی به تدریج رشد کرده ،شاخه های فرعی متعدد تازه را چرخه وار به وجود می آورند.
ساقه های زایا یا بارور معمولا در بهار ظاهر شده،عاری از شاخه های فرعی بوده ،در انتها حامل سنبله هاگزا هستند.
در رویشهای ایران دم اسبیان نمونه های زیر را دارند
دم اسب بلند Equisetum maxima
غلاف برگی در این دم اسب دارای 20تا30 دندانه است. ساقه نازا، ارتفاعی در حدود 5تا15 دسیمتر دارد. ساقه ی زایای این دم اسب به رنگ قرمز و ارتفاع آن از1تا4 دسیمتر تجاوز نکرده و قبل از ساقه های عقیم ظاهر می شود.
دم اسب جنگلی E.Silvaticum
غلاف برگی دارای 3 تا4 دندانه، ساقه های عقیم معمولا به طرف پائین خمیده اند.
دم اسب چمنی یا دشتی E.Arvense
غلاف برگی در این دم اسب دارای 8 دندانه، ارتفاع ساقه های هاگدار آن 1 تا2 دسیمترو ساقه های عقیم 2 تا5 دسیمتر طول دارند.
دم اسب باتلاقی E.Paluster
انتهای دندانه های غلاف برگی در این دم اسب سفید و نازک تعداد شیارهای ساقه معدود ولی نسبتا گود و عمیق است.
از آنجا که ساقه های 4 نوع دم اسب یاد شده در بالا در آغاز بهار روییده تا پاییز باقی می مانند،به این دم اسبان بهاره گوید ودم اسب E.Hiemale را که ساقه های آن تا آخر پاییز و حتی زمستان نیز باقی می ماند دم اسب زمستانی می دانند.
www.ake.blogfa.com www.ake.blogfa.com www.ake.blogfa.com