سمر Acacia tortilisطبقه‌بندی علمیفرمانرو: گیاهاندسته: گیاهان گلداررده: دولپه‌ایراسته: نخودهاخانواده: پروانه‌دارانسرده: Acaciaگونه‌ها: A. tortilisنام علمیAcacia tortilisسُمر یا ( سَمُر ) یا اقاقیا،اکاسیا،اکاکیا،درخت صمغ عربی درختی است از تیره مخروطیان. درختی بسیار زیبا با اندامی بلند که شکل خارجی آن (از دور) شباهت زیادی به چتر دارد. شاخه‌های درخت سُمر تو برهم و دور یگدیگر است. گویند که این درخت بیش از صدسال عمر می‌کند. چوب این درخت سفید ومحکم است و در برخی گونه‌های چوب کمی سرخ رنگ می‌شود. درخت سمر در برابر خشک سالی وکم آبی مقاوم است، اما اگر چند سال متتالی باران نبارد، در اثر تشنگی کم کم خشک می‌شود و می‌میرد.غذای زبنورعسل:درخت سمر بیشترین پوشش جنلگلی کوهستانی منطقهٔ هرمزگان را در بر گرفته‌است. برگ درخت سمر باریک وسوزنی وشاخه‌هایش مملوه از خار است. و گلی زرد رنگ دارد ، در موسم گُل وبارداری زنبورعسل بطور قابل توجه‌ای در روی شاخه‌های این درخت مشاهده می‌شوند که شهد برای عسل جمع آوری می‌کنند. عسل گل سمر یکی از بهترین ومرغوبترین انواع عسل در جنوب غرب هرمزگان است. عسل گل سمر سمر طعم ومزهٔ مخصوصی دارد. ازدرخت سمر در فصل تابستان گلی زرد رنگ می‌روید که بوی مطبوعی دارد. دراین فصل زنبور عسل از این گلها رحیق انگبین برای تهیه عسل می‌گیرند. این درخت نزد صحرانشینان و حشم‌نشین کوهستان اطراف بخش کوخرد با نام (چـِت) یا «چتی» معروف است. چنانکه در شهرستان بستک هرمزگان پشته‌ای نیز به همین نام وجود دارد که آنرا پشتخه چتی می‌گویند.استفاده از درخت سُمر:سمر در ترکیب جیره بزغاله‌ها آزمایشی در قالب چهار جیره که بترتیب حاوی صفر، ۱۰، ۲۰ و ۳۰ درصد نیام سمر به شکل آسیاب شده بود انجام شد میزان غذای مصرفی ، خصوصیات پرواری بزغاله‌ها از قبیل اضافه فون روزانه ، ضریب تبدیل غذایی و خصوصیات لاشه بزغاله‌ها مورد بررسی و مطالعه قرار گرفت . نتایج حاصل از این آزمایش در رابطه با وزن نهایی، اضافه وزن روزانه و غذای مصرفی گروه چهار (۳۰ در صد نیام سُمر) با سایر گروهها اختلاف معنی داری نشان دادند و همچنین در رابطه با پارامترهای مهم لاشه نیز اختلاف معنی درا مشاهده گردید با توجه به نتایج حاصل استفاده از ۲۰درصد نیام سمر در ترکیب جیره هیچگونه مشکلی ندارد .برگ و چوب سمر:برگ درخت سُمر غذای مخصوص شتر است، همچنین چوب درخت سمر وچوب سَلَم برای ذغال از چوب کُنار و چوب كُور مرغوب تر است. در دوران گذشته در خانه‌های روستایی از جوب سمر برای تدفئه استفاده می‌نموده‌اند. همچنین از چوب سمر ابزار آلات کشاورزی ، پایهٔ کپر و تیر چوب سجم ودر بام خانه نیز به کار می‌برده‌اند. لازم به ذکر است که درخت سُمر (چـِت) در سایر مناطق استان هرمزگان فراوان است، به صورتیکه دشت گسترده‌ای در شمال روستای چاه مسلم که به لهجهٔ محلی «کَفَهِ ی چاه مسلم» می‌نامند مملوء از درخت سمر است، وسعت این دشت به ده‌ها هزار کیلومتر می‌رسد. www.ake.blogfa.com www.ake.blogfa.com www.ake.blogfa.com