بیماری ارگوت یا ناخنک غلات
ارگوت در مزرعه به خاطر علایم واثرهای بارز آن جلب توجه
می کند.میزبان اصلی ارگوت،چاودار است و معمولا آلودگی در
گندم کمتر از چاودار دیده می شود.
Claviceps purpurea عامل بیماری:
علایم بیماری :
بارزترین علایم ارگوت وجود اسکلرت شاخی یا موزی شکل
به رنگ قرمز ارغوانی است که به جای یک یا چند دانه در
خوشه تشکیل می شود.اندازه اسکرت ها معمولا 10برابر بذر
طبیعی می باشد.قبل از تشکیل اسکلرت ، در زمان گلدهی شهدی
در خوشه ظاهر می شود.حشرات این مایع شهد شده، اسپورهای
غیر جنسی محتوی آنرا به خوشه های سالم انتقال می دهند. این
ترشحات و تولید اسکلرت ها ممکن است موجب عقیم شدن گلها
گرددن.اسکلرت سالم و یا شکسته شده ممکن است در بذرها دیده
شوند چنانچه مقدار آنها از یک حدی بیشتر باشد مصرف آن بذور
و آرد آغشته به الکالوئیدهای ارگوت خطرناک می باشند و سبب
مسمومیت،عوارض گوناگون و مرگ می شوند.
مبارزه:
بوجاری بذر و کاشت بذر عاری از اسکلرت،رعایت تناوب
زراعی،سله شکنی ودفن اسکلروت ها در عمق 4سانتی متری،
حذف علف هرز کنار مزارع و جاده ها در کاهش خسارت و
کنترل بیماری موثرند.
منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی