ساده ترین شیوه استفاده از آب باران ، بلافاصله پس از بارش بر روی زمین ، پیتینگ میباشد . در این روش با حفر چاله هایی مانند چاله درخت با عمق کمتر از چاله درخت و در فاصل مشخصی که هر چاله از چاله بعدی حدود 2 متر فاصله پیدا می کند ، موجب میشود که آب باران هایی که در زمین های حدفاصل چاله ها باریده اند ، قبل از بهم پیوستن و ایجاد جریان رگه های آب جاری ، در چاله ها جمع آوری و محبوس شده و چون زمین محل حفر چاله ها ، از نوع خاکهای دانه درشت و واریزه ای است ، سریعاٌ در زمین نفوذ می کنند .این کلمه از اصطلاحات مربوط به حفظ و احیاء مراتع می باشد. در واقع یکی از روشهایی است که برای ذخیره آب باران در مراتع استفاده میشود. البته برای زمینهای با شیب کمتر از 10% کاربرد دارد. خاکهای لیمونی بهترین خاک برای این روش است. بهترین فاصله ردیفها نیز 60 تا 90 سانتیمتر است. ابعاد چاله های هم 5/1 در 5/1 متر با عمق 15 سانتیمتر باید باشد.چون مهمترین قسمت خاک زراعی و حاصلخیز لایه سطحی آن می باشد (حدود 30 سانتی متر) اگر چاله ها عمیق ایجاد شوند باعث از بین رفتن حاصلخیزی خاک میشود که این با هدف اصلی این عملیات که جلوگیری از فرسایش و احیا پوشش گیاهی می باشد منافات دارد. در مورد قطر این گودال ها هم چون توسط دستگاههای مخصوص ایجاد میشوند دارای سایز استاندارد می باشد. در ضمن در صورت بزرگتر بودن عبور و مرور و انجام سایر عملیات های مربوطه را با مشکل مواجه می کند.
منبع مقالات کشاورزی ، مقالات باغبانی ، مقالات گیاهان داروئی مقالات زراعت مقالات ماشین های کشاورزی مقالات بیماریهای گیاهی مقالات حشره شناسی مقالات دامپروری و جدیدترین تحقیق های کشاورزی عکس های کشاورزی و... www.ake.blogfa.com www.ake.blogfa.com